เรากะแม่

ดูสิตอนแม่เรายังสาวและเรายังเป็นเด็กหนุ่ม
เราแทบจำอะไรไม่ได้เลยว่าตอนเราขึ้นมาสร้างตัวที่เชียงใหม่แม่เรามีชีวิตความเป็นอยู่อย่างไร
แต่ตอนนี้เราได้มีโอกาสอยู่กับแม่เราแล้ว
ก็เลยพาแม่กินเที่ยวให้สนุกชีวิตมีแต่ความสุขเท่านั้น

ครอบครัวที่อบอุ่น

ลูกมาขี่คอเราเล่น
เกยหัวมานอนด้วย
หอมแก้มซ้ายและขวา
ครอบครัวรักกันเอาหัวมาชนกัน
ลูกอมยิ้มขอเล่นไอแพด
แม่บอกว่าลูกน่ารักกว่าที่คาดมากมาย
เรายังอัศจรรย์ใจในชีวิตเรา
ที่มีสิ่งดีๆมากมายมาในชีวิตอย่างที่ไม่เคยคิดมาก่อนเลย

"พึงรักษาความดีดุจเกลือรักษาความเค็ม"
เป็นคำสุภาษิตที่มีอยู่ในตำราโบรำ่โบราญ
เราต้องนำมาถือไว้เป็นเครื่องมือในการดำรงชีวิตในจากนี้ไปอย่างต่อเนื่อง
เราต้องระวังดีแล้วลืมตัวลืมใจปล่อยชีวิตหลงระเริงคิดว่าสิ่งดีๆเหล่านี้จะถาวรไปเรื่อยๆ
โดยที่ไม่ต้องรักษาไว้หรือต้องทำอะไร

เหตุแห่งความเสื่อมที่เราต้องระวังในชีวิตเราคือ
ความประมาทไม่ระวังเรื่องอุบัติเหตุรักษาสุขภาพให้ดี
ข้องแวะการพนันดื่มเหล้าสูบกินยากินบุหรี่
มีเด็กแบบเสี่ยเอากิ๊กซ่อนเร้นแอบแฝงมัวเมาหลงระเริง
พูดจาใหญ่โตยะโสโอหังอวดตัวหยิ่งทรนงไม่ฟังคำใครใดๆ
คิดว่าตัวเองดีและถูกต้องไปหมดทุกอย่างทุกประการแล้ว
ไม่ทำงานทำการปล่อยปะละเลยทิ้งๆขว้างๆชีวิตผ่านสำราญไปวันๆ
หนทางแห่งความเสื่อมเบื้องต้นจะเกิดแล้วลุกลามไปใหญ่โต
ชีวิตอยู่ในศีลซะถ้าสัจจะไม่กล้าแข็งพอ
หลีกเลี่ยงไม่เข้าใกล้ในแหล่งอโคจร
โชคดีที่ชีวิตข้ามแดนมาดีแล้วพึงรักษาไว้
อย่าให้แวดล้อมสารพัดที่ผ่านเข้ามายั่วยวนล่อหลอกเราได้
อันตรายสารพัดรายรอบ
ห่างๆมันซะชีวิตจะได้ดีต่อไปอย่างสถาวร

องอาจ
บ้านแสนสุข
สันป่าตอง เชียงใหม่
18ธันวาคม2554