Monday, April 9, 2012

ครอบครัวสุขสรรในวันนี้

ปล่อยวัวสองตัว
กินข้าวร่วมกัน
พบปะสังสรร

Thursday, April 5, 2012

ด่าพ่อแม่

อากู๋อากิ๋มมีลูก12คน
แม่เราเล่าว่า
พี่น้องทะเลาะเบาะแว้งกันตลอดเวลา
ต้ังแต่เล็กๆยันโตจนแก่
ก็ยังทะเลาะกันอยู่
พูดจาไม่ไพเราะไม่น่าฟัง
จนเป็นปรกติธรรมดา
แต่สำคัญมากสุดก็คือ
การที่ด่าแม่ด่าพ่ออย่างรุนแรง
จนถึงแม่เราเล่าให้ฟังว่า
อากิ๋มผู้เป็นแม่ต้องร้องขอและกราบขอร้องลูก
ว่าอย่าเลยลูกเอ๋ยอย่าด่าแม่เช่นนี้เลย
มันไม่ดีทั้งแม่และตัวลูกเอง
มันจะเป็นบาปติดตัวตลอดไปนะลูก
และแล้วในวันนี้ที่เราเห็นกระจ่างชัด
ชีวิตลูกเป็นทุกข์และทุกข์อย่างถาวร
จนถึงขั้นจะเรียกได้ว่าเสียจริตหรือว่าบ้าก็ได้
ถูกขับไล่ออกจากบ้านจากช่อง
ต้องห่างลูกห่างเมียจากครอบครัว
ไปที่ไหนใครๆก็รังเกลียดเดียดฉันท์
อีกท่านสามีก็สร้างให้ทุกข์ระทมแสนสาหัส
ปากก็ด่าทอทั้งคำหยาบคำไม่เป็นมงคล
แก่ชีวิตทุกฝ่ายเลยรังแต่จะแย่ลง
แม่เราว่าแม่ได้เห็นในชาตินี้เลย
ไม่ต้องรอไปเห็นในชาติหน้า
เราก็เฝ้าติดตามและก็ได้ประจักษ์อย่างชัดแจ้ง
การด่าพ่อแม่บุพการีชีวิตเศร้าหมองไม่มีความสุข
และชีวิตมีแต่ทุกข์ระทมหมองไหม้
เป็นเหตุเป็นผลปรกติทางธรรมชาติ
เพราะท่านเป็นผู้ให้กำเหนิดและเลี้ยงดู
ยังไม่พูดถึงเรื่องเวรเรื่องกรรมเลย
ที่อาจจะอธิบายได้ไม่ดีนัก
แต่เห็นชัดในผลกรรมที่เกิดขึ้น

Tuesday, April 3, 2012

พิษณุโลก

พี่ชาย

ชีวิตจืดชืดมาก
เฉยเมยไม่สนใจใยดีใดใดทั้งสิ้น
ทิ้งชีวิตปล่อยชีวิตไปวันวัน
ไม่ทำการใดใดบ่อดิ้นบ่อต้วง
มองสิ่งใดใดก็เป็นไปไม่ได้
ปล่อยทิ้งปล่อยขว้างทุกสิ่ง

เราพยายามแล้วพยายามเล่า
ก็ยังไม่สำเร็จดั่งความมุ่งหมาย
ไม่พูดไม่จาไม่โอภาปราศรัย

ทำแต่น้อยๆขึ้นมาก่อน
ทำจากง่ายๆค่อยสู่ยาก
ฝืนสักหน่อยอึดลุกขึ้นมา

เชงเม้ง2555